اضطراب واژه ای برای بيان احساسات عادی است که مردم هنگام مواجهه با ترس، خطر، يا تحت فشار های روحی تجربه می کنند .افرادیکه دچار اضطراب هستند لزوما آشفته،ناراحت، عصبی و هيجان زده می شوند . مضطرب بودن می تواند به دليل تجربيات زندگی مثل: از دست دادن شغل، شکست درارتباطات، بيماری های خطرناک، حوادث جدی، و از دست دادن عزيزان به وجود آيد .مضطرب بودن در اين مواقع درست است ومعمولا ما برای مدت کوتاهی احساس اضطراب می کنيم .از آنجاييکه مضطرب بودن مسأ له ای بسيارعادی است، درک و دانستن تفاوت موجودبين احساس اضطراب صحيح مرتبط با شرايط و علايم و عوارض اختلال اضطرابی بسيارمهم است . اختلالات اضطرابی تنها يک بيماری نيست،بلکه گروهی از بيماری ها می باشد که مشخصه ی همه ی آن ها احساس مداوم اضطراب زياد، ناراحتی بيش از حد و تنش می باشد. معمولا زمانی می توان تشخيص داد که فردی مبتلا به اختلالات اضطرابی است که اين اختلالات در فرد به حد نهايت رسيده ، باکارهای روزمره ی وی تداخل پيدا کرده ومانع وی از انجام وظايف روزانه اش گردد .اختلالات اضطرابی رايج ترين فرم بيماری روحی می باشد، و در هر زمان يک نفر از هرپنج نفر تحت تاثير اين بيماری است . آغاز می گردد. زنان بيش تر از مردان به اختلالات اضطرابی مبتلا می گردند. اختلالات اضطرابی به طور ناگهانی و بدون هيچ دليل مشخصی بروز می نمايند. اين اختلالات معمولا با احساسات فيزيکی مفرط(بيش از حد ) مثل؛ تنگی نفس و تپش قلب همراه است. ساير نشانه ها ی اين بيماری عبارتند از: عرق کردن، لرزش و احساس خفگی، حالت تهوع، دل آشوبی، سرگيجه،سوزن سوزن شدن، از دست دادن تعادل و درانتظار اتفاق بدی بودن. اختلالات اضطرابی بر روی نحوه ی تفکر،احساسات، و رفتارهای فردی تاثير می گذارد؛اگر اين بيماری درمان نگردد ممکن است منجربه پريشانی قابل توجه و اختلال در زندگی فردشود. خوشبختانه، درمان اضطراب معمولاموفقيت آميز است.
این آموزه شامل یک محتوای مولتی مدیا به مدت 17 دقیقه به همراه
پادکست صوتی آن است.